کد مطلب:36155 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:134
«مدارا كن و آرام باش كه تاركی كنار می رود گویا محملها و كجاوه ها وارد شده اند كسیكه شتاب می كند نزدیك است كه ملحق شود و به كاروان بپیوندد» آری ظلمتهای جهل و غفلت بوسیله مرگ كنار می رود و حقائق باور نكردنی جلوه خواهد نمود. اصلا گویا این كاروان در راه نیست بلكه به منزل رسیده و وارد شده و محملها در بار انداز خود بزمین نشسته اند و خلاصه گویا ما رفته ایم و در منزل ابدیت فرود آمده ایم زیرا جریانی كه تحقیقا انجام می شود و تحقق می یابد باید آن را انجام شده تلقی كرد كه امروز بودن یا فردا بودن آن مهم نیست و دیر یا زود آن، اصل قضیه را مشكوك و مورد تردید نخواهد ساخت. در جمله ی سوم، «یوشك من اسرع ان تلحق» دو احتمال است: 1- كسیكه در سیر و سلوك الی الله شتابان در حركت است و هیچ وقفه ای ندارد نزدیك است كه به منزل برسد و در جوار اولیاء الله و در بزم خاص قرب حق بار [صفحه 190] انداخته و فرود آید، زیرا نیل و دستیابی بهقمام قر الهی رهین اراده ی قوی و حركت و تلاش خستگی ناپذیر است. پس با وجود سرعت كه لا محاله منبعث از اراده ی قوی است، سالك راه حق، موفق شده و به آن مقامات عالیه می رسد. 2- مقصود این باشد كه انسان به طور سریع در جهت مرگ در حركت است و ناچار بزودی به كاروان مرگ كه در عالم برزخ بار انداخته اند ملحق گردیده و به آنان خواهد پیوسته. البته احتمال اول جالبتر و حامل پیامی بسیار ارزشمند است هر چند احتمال دوم، به سیاق عبارات و ظاهر الفا مباركه نزدیكتر می باشد چنانكه خالی از پایم و الهی هم نیست كه لازمه ی ان، آمادگی برای مرگ است. و در هر حال كه این سه جمله، بسیار تكان دهنده اند و از لطافت و ظرافت ویژه ای برخوردار می باشند انسان را لرزانده و به جهان ابدی منصرف می كنند نفوذ و تاثیر این جملات، قویدلان را منقلب می سازد.
(رویدا یسفر الظلام كان قد وردت الاظعان یوشك من اسرع ان یلحق)
صفحه 190.